Önceleri kimse kimseyi pek sömüremiyordu çünkü dünya çok büyük, insan da çok azdı.

Homo türleri pek muhtemelen kardeş gibi yaşıyordu.

Homo sapiens sapiensler birbirlerine düşmeye başladılar bir karış toprak uğruna.

Sonra “büyük” dinler zuhûr etti.

Rönesans ve Reformasyon hareketleri ile Doğu’nun nûru Batı’yı aydınlattı.

İbn-i Rüşt (1126-1198), Aristo’dan yaptığı şerhler, tercümeler sebebiyle “şârih” diye anıldı. Aslında yaptığı bir çeşit hermeneütikti ve aklın dâima naklin önünde gitmesi için büyük bir rehber ve lider olmuştu.

İbn-i Rüşt

İbn-i Sina da (980-1037) daha önce aynı hizmeti vermişti.

Rasyonalizm (akılcılık) da ifrata kaçtı ve bilginin doğruluğunun duyum ve tecrübeyle değil, düşüncede ve zihinde temellendirilebileceğini öne sürerek mistifiye oldu.

Saf Aklın Eleştirisi eserinde dahi a priori ve a posteriori bilgiyi kabûl etmek mecburiyetinde kaldı. Transandantal olanı reddederken, kendisiyle tenâkuza düştü; daha sonra Freud’un da düşeceği gibi…

Sir Karl Popper dahi aynı tuzağa düştü!

Determinizm (Gerekircilik) kayboluyor ve Belirsizlik İlkesi ortaya çıkıyordu.

ilkesizlik, ilke hâlini alıyordu.

Kimse Hakikat’i bilemezdi ama daha doğru olan Gerçekler (Realite) ile ona daha fazla yaklaşılabilecekti. Filozoflar “real” olanın ne olduğu hususunda da anlaşamadılar.

Bir’e inanmayı da müntesiplerine şart koşacak bir müessese 1700 civârında kurumsallaştı; adına da Masonluk dendi.

Her şey bir hermeneütikti ve akluhikmet, güzellik ve müsbet ilim ışığında sonsuz tekâmül temeliydi bu felsefe taşının.

http://www.bilgelikokulu.com/

http://www.askinlikmektebi.com/bilgelik-okulu-2.html

http://www.goklerinbilgeligi.com/c/e.asp

http://www.goklerinbilgeligi.com/

http://www.hakankirkoglu.com/c/haber.asp?id=144&k=School_of_Wisdom_of_Spheres

http://www.soulsearchschool.com/goklerin-bilgeligi-okulunun-duzenledigi-yaz-seminerinden-bir-kare/

Buna karşılık, ne kadar parlak ışık yâni foton seli dahi insanın boyunu uzatamaz, kromozomlarını değiştiremez yâhut boyunu 3.5 metre yapamaz!