Sabah çok neşeli ve keyifliydi. Kendini bomba gibi hissediyordu ama öyle patlayacak gibi değil, munis olan bir ruh hâliydi bu. Kendini anasından yeni doğmuş gibi taptaze ve çok enerjik hissediyordu.

Bütün günün sağa sola koşturarak ve arkadaşlarıyla muhabbet ederek geçirmişti.

Kısacası, Ahmet Bey’in ne iktidar ne de PKK umurundaydı, “Allah’larından bulsunlar” diye homurdandı. Ahmet Hakan tartaklanmıştı. Ahmet Altan kendini ateşe atmıştı. Cüneyt Özdemir’in de twitter hesabına engel konmuştu! Bütün medya adeta kuşatılmaktaydı!

***

Sadece suikastlara canı sıkılıyor, artan terörden etkilenmemeye gayret ediyordu. Bu Avustralya’daki “oğlan” gene ortaya çıkmış Hâlâ haham olduğunu iddia ediyordu. Tipi de bir hoştu!

“Nasıl olup da din değiştirmiş, üstelik ortalığı karıştırmış” diye şaşırmıştı. Mariyn Monroe, Sami Davis Juniour gibilerini duymuştu da…

***

Hükumetin kurulamamış olması da üzüyordu kendisini. Sanki tek adamlığa gidiliyordu ama doğru dürüst muhalefet de yoktu.

“Memlekette neler dönüyor” diye de geçirdi aklından; “bana ne elin insanlarından” diye düşürdü. Kendi derdi ona yetiyordu.

***

Sabah kalktığında çok iyiydi, yaşı da ileri olduğu için sekiz adet hap yutuyordu: Tansiyon, mide yanması, bel kayması ve romatizma için…

***

Hele Romatoid Artrit çok belini büküyordu. Verilen Salazopyrin de midesini ekşitiyordu. Bunu düzeltebilmek için de sık sık Talcid Tablet çiğniyordu. “Acaba hap yani tablet cinsinden bir şey yok mu” diye düşünmüştü…

***

Çok fazla doktor değiştirmişti ağrıları yüzünden. Serdar Erdine iyi bir hekimdi ama çok meşguldü. Nurettin Lüleci de pek ilgilenmemişti. O da yakı alıp takmıştı beline eczaneden; “bunlar hâlâ en iyisi” diye düşündü. Müzmin (Kronik) Ağrı tedavisinde Psikiyatrinin ve Psikoterapinin de önemi olduğunu fısıldamıştı bir arkadaşı.

İnternette araştırırken benim ismimi bulmuş. Randevu alıp geldi.

Uzun uzun muayene ettim, nörolojik bulguları var mı diye çekiçle dizine vurdum, göz dibine baktım: Temporal solukluk, Pupil Ödemi veya Derin Tendon Reflekslerinde taraf seçen bulgu mevcut değildi…

Gülden isminde ihtiyar bir karısı vardı, o da epey hastaydı. Bayramda hiçbir doktoru bulamış, onu da bana getirmişti. Dikkatle muayene ettim, hafif derecede bilişsel bozulma mevcuttu. Doğrudan Alzheimer Hastalığı demek doğru olmazdı, çok fazla değildi kaybı…

Bana geldiğinde ayağa kalkıp elini sıktım ve buyur ettim. Yaşında gösteriyordu. Önceden balık etiyken, rejim yapıp kilosunu normale indirmeyi de başarmıştı!

Dikkatle sorguladığımda gece horladığını ve nefesinin zaman zaman durduğunu anlattı; üstelik –karısının ifadesine göre, nefesi duruyor ve soluk alamıyordu.

Fazla uzatmadan bir Uyku Laboratuvarına gitmesini söyledim. Güvendiğim merkezler arasında Hakan’ın (ihtisas arkadaşım) Uykum Merkezi, Dr. Zerrin Pelin’in ve Prof. Dr. Erbil Gözükırmızı’nınkiler sayılır.