Değerli Dostlar,

Evrimsel perspektifi de katarak yazmakta olduğu Kişilik Bozuklukları kitabını bitirmeme az kaldı.

Epileptik fenomenler, kişilik, din ve epilepsi konularını uzun uzun yazmaktayım. Öyle delile (kanıta) dayalı bilgilere ulaştım ki, içinde bulunduğumuz şartlarda bunları ne kadar entellektüellerimizle de, avamla da paylaşabilirim, tereddütteyim.

***

Maalesef bunların bir kısmını özel olarak muhafaza edip, bir gün Türkiye bu konuların özgürce tartışılabildiği bir mecraya meylederse, bir de basacak iyi bir kitap eviyle temasa geçersem ne âlâ olur diye bir ikirciklik yaşamaktayım.

***

“Keşke” diyorum bazen, “Rahmetli Pederim hayatta olsaydı da, şöyle keyifle istişare edip, bunun ne kadarının nasıl neşredilmesinin daha doğru olacağını, bilhassa din psikolojisi açısından da bir tartışıp, neyi ne kadar yazmamın ve diğer insanlarla paylaşmamın daha doğru olacağını bana söyleseydi”.

***

Rahmetli, evrim (tekâmül) konusunda hiç bağnaz değildi. Bir seferinde, bu mevzuun tartışılacağı bir toplantıya giderken bana fikrimi sormuştu. Ben de “babacığım, neden tekâmül hep daha basit olandan daha karmaşık olana, muhafazası kolay olandan güç olana doğru olmakta, istersen bunları da vurgula” demiştim.

Tatlı bir tebessümle “ben senin fikriyatının bu noktalara ulaştığının farkında değildim; haklısın. Yalnız, bunları bizim ulemaya anlatmak, hele ikna etmek pek müşkül olacak evlâdım” demiş ve ilave etmişti. “Bu konunun istikbali çok parlak... Sen akupunktur ve parapsikoloji konularının yanı sıra, tekâmül bahsini de işle ve yazabileceğin kadar yaz ve hep çok oku” demişti. Akabinde de “sen bir teleolojiden (ereksellikten) bahsediyorsun, ontolojik ve varoluşçu zaviyelerden de bu çok enteresan” diye ilave etmişti.

***

Bruno’nun, Hallâc’ın veya Jackues de Moley’in akıbetlerine uğramamak için, klavyeye aldıklarımın bir kısmını şimdilik setredeceğim. Umarım ben de onların yanına gitmeden ortalık daha müsait bir hâl alır da, bütün yazdıklarımı hiç kimseden veya merciden çekinmeden piyasaya sürebilirim.

                   İlim ilim bilmektir

                   İlim kendin bilmektir

                   Sen kendini bilmezsin

                   Ya nice okumaktır

                   Dört kitabın mânâsı

                   Bir elifi bilmektir

                   Sen Elif’i bilmezsin

                   Ya nice okumaktır

Bu harikulâde sözler Yûnus Emre’ye aittir. Hani şu Balım Hatun’a kavuşamayınca Hakikatin sırrına gönül koyan derviş…

***

Atillâ Özdemiroğlu da akciğer kanserinden vefat etti. Tanışırdık; bir keresinde Moda Deniz Kulübü’nde ağırlamıştım kendisini. Hep dalgın ama mütebessim çehresiyle hatırlanacak.

Adana’dan İlker de oralara geçmiş, eski Çukurova Üniversitesi Rektörlük Sekreteri’nin oğlu. Tanırsınız anacığımla.

Nurlar içerisinde yatsın hepsi de. Oradaki herkese gönül dolusu selam ve sevgiler.

***

Ben daha en az 20 sene bu taraftayım. Gene rüyalarımı teşrif edin olur mu?

Genç arkadaşım da Murat Şaşzade de çok güzel bir kitap yazmış ve bana yollama zarafetini göstermiş. Yarın onu tekrar ve sindirerek okuyacağım: Kuklacıların Oyunu. Gıpta ettim.

Özetini yazarım.

***

Bu arada…

Türkiye bize emanet ettiğiniz gibi hiç değil Peder Beyciğim.

Mezarınıza gelip duamı edeceğim. Nasıl olsa fark edersiniz.

Bu arada, “sistem” sanırım Hillary Clinton’u Başkan seçtirecek.