Aklımın elinde bavulu, bir gözü kapıda, ha bugün ha yarın, adımını atacak uzaklara.
Kâlbimin elleri kelepçeli vatanın iki yakasına, ağlar dururum çocukların yarınına.
Kalmak mı dersin, ateşin düştüğü yerde daha da çok kavrulmak için?

Gitmek mi dersin henüz gemiler limandan ayrılmamışken?

Nereye gitsek cüzdanımızda bir fotoğrafı duracak vatanın;

Yüzü yaralı, namusu çolak, gururu topal, yüreği taştan vatanım!

Şimdi yüzüm Batı'ya dönük, sırtımda Doğu, dilimde bir türkü

Kalmak mı dersin, vatansız, insansız, soysuz sopsuz?
Gitmek mi dersin bir korkak gibi kaçtı denilse de arkamızdan?

Kalmak mı kahırdan ölsek de beraber gömülmek için,
Yoksa gitmek mi gün batımını uzaktan izlemeye elverirse yeminimiz?

Seblâ Kutsal - İstanbul - 13.01.2009