Sevgili Mekâncılar,

Bâzen öyle şeyler öğreniyorum ki, kanım donuyor.

Bizler, Tarabya’da, müştemilatıyla beraber, 600 metre karelik bir evde ikamet etmekteyiz.

Karımla da her evde olabilecek kadar ufak tefek sorunlar yaşarız.

Acaba benim “evimiz çok büyük, bâzen birbirimizle haberleşebilmek için bile cep telefonu kullanıyoruz” şeklindeki sözlerimi boğaz vapuru veya İzmir katanası misali kıçından anlayıp da, öyle nakleden bir güruhun amacı ne olsa gerektir…

Çok can sıktılar ve beni de epey kızdırdılar! Aynı organlarına kına yakabilirler, ne diyeyim...

Hâlbuki insan bâzen birkaç kere de aşk yaşayabilir.

En büyük aşkım tabii ki kızımdır.

En değerli eşyamdır o, genyboyundan bile fazla sever beni...

Hey gidi Neslihan; büyükanne oldu ve oğlunu da bana emanet etti...

Tabii ki aradan çok gelip geçen oldu. Hele gencecik bir delikanlı iken, oldukça da çapkındım; yalan yok!

Aynı kongrede Nurperi ile de bir araya da geldik, kızımın annesidir. Artık arada telefonlaşıyoruz, o ayrı konu ama Canım Cânanımız var...

Hâttâ, annemin cenazesinde, en önde beraberce saf tutmuştuk ama bir fotoğraf çekmedim, tutulmuştum. Bizim oradan Numan Konuk, Aksel Siva, Güneş ve Meral Kızıltan çifti, Bingür Sönmez, aile efradı ve az bir grup kardeşten başka hiç kimse yoktu. Toygar Eniştemi de serap misali son kere orada gördüm.

Öyle ciddi durduğuna bakmayın; iki haşarı çocuğuz işte... 

Görüldüğü gibi, bu son şans barı artık... 

Çeneleri de, elleri de dert görmesin.

Dilekçeler, şikâyetler gırla gitmiş.

Ben de hepsini toplu hâlde tebrik ediyorum. Bundan sonrasında da hayatlarında başarılar diliyorum.

 Çok değerli bir bilim kadını ("adamı" olcek ama Sevgili Aşkım, Dünyanın en güzel, en asil, en eşsiz, en ulaşılmaz, en muhteşem, en bilgili, en düşünceli, en zarif, en âkıl ve en ulvî kadını olan Yard. Doç Neslim Güvendeğer Doksat azıcık seksisttir) yetişiyor ve tabii ki beni sollayacak!

Bu arada, karısının ziyaretine gitmenin, bir kocanın en doğal şeyi olduğunu ve teşekkür gerektirmediğini de öğrettiği için, ayrıca minnettarım.

Kader de, Karma da, Hakikat de aslında tamamen bu işte...

Tam da şoförümüzle kahvaltı ederken "hocaaam" diye birisi bir jeepten atlayıverdi; bir baktım Sevgili Nigar Çilek!

Tam bir mânidar tesadüf işte; imzacılar arasında asla yeri olmadığından eminim...

Tabii ki aşırı tevazu için tam bir numune olan bir adam ararsanız...

Telefonunuza en fazla üç dakikada mukabele eden bir profesör ararsanız ve "ne demek, işimizi yaptık Keremciğim" diye kısacık ve net bir cevap alırsanız; bu adam sizin sekreterinizin ve pek çok tanıdığınızın da kahrını gık demeden çekiyorsa...

Onun ismi Kılıç Aydınlı'dır.

Sağ olun Hocam,

Sevgili zevcenizin bana ettiği onca iltifata, ta Zonguldak'a gelmesine hep tahammül hâttâ memnuniyetle baktığınız için şükranlarını arz ediyorum.

Şimdi evde yapayalnızım. Karım bu gece gelir mi, yoksa orada mı kalır bilmiyorum ama ben kendi çapımda bir şeyler çekip yüklemeye çalışacağım.

Herkese merhaba tekrardan...

Mehmet Kerem Doksat – Tarabya – Şimdiki Zamanlar – 29.04.14