Sevgili Mekâncılar,

Bu Pazar ve tatil günü, size nasıl kurulup bugünler geldiğimizi ve nasıl dimdik ayakta durduğumuzu özetle anlatmak istiyorum.

Bu gece de dışarı çıkacağız ama önce hikâyemizi özetleyelim.

Müessesemiz ilk kurulurken Normal Yasal Yoldan faaliyete geçti.

Kurucularımız arasında Diş Hekimi ve bir de Dâhiliye Doçenti vardı.

Diş hekiminin faaliyeti ve etik anlayışı azıcık garipti ve 6. karısını alırken zor kurtuldum. 

***

Daha sonda Dâhiliye Doçenti (ismi Osman'dı) vefat etti, içe kapalı bir adamdı ve nedense pek hasta tutamamıştı, sanırım bir Doğu ilinde silahıyla kendini vurarak öldü gitti.

Her ne kadar birkaç sekreter değiştiyse de, çoğu evladımız gibiydi.

Biri evlendi ayrıldı, diğeri çok narin yapılıydı (Tek Çizgi rumuzlu) ve biri de ruhsal olarak çökkün idi, yükü kaldıramadı, depresyona kapıldı.

 En son olarak sekreterimiz Rukiye bize katıldı ve kızı Defnesu da neredeyse elimize doğdu ve çocuğuz gibi olur.

Pek çok psikolog da bizden eğitim aldı veya bizimle çalıştı. Bunlar arasında en unutamadığım ise Ayşe Onursal ve Pınar Güleşçi’dir.

Pınar’la hâlâ dost olduğumuzdan eminim çünkü Sayın Hasan Güleşçi’nin sofrasında da yemek yemenin keyfini tattım, hattâ düğününe de gittim ve gene TED’den bir devre arkadaşımla evlenip, soyadı Maro oldu.

Hejan Epözdemir ve pek çok diğeri da bizden eğitim aldı, süpervizyon verdim ve vermeye de devam ediyorum zaten.

İkisi de çok asil ve güzel insanlardı. Sanırım Ayşe sonradan birkaç çocuk daha yapıp kendi dünyasına gitti.

Şimdiki kadromuzda ise –ki, Gülümser Genç Yerlitürk’ü hiç unutamam, gene bir genç psikolog var: Güler.

O da çıtı pıtı ve görevine âşık bir kız…

Ne zaman arasak koşar gelir ve testleri hassasiyetle yapar.

Gencecik ve pırıl pırıl, MMPI ve RORSCHACH testlerimizi o yapıyor. 

***

Birkaç şoför değiştirdik. Birisi Doğu kökenli ve kavgacıydı, diğerine de Kara Murat demiştik çünkü o zamanki Jaguar’ımı perişan etmişti.

İlk şoförümüz bizi çok güldürürdü ve bir gün “Hocam, hâmile bir martının yumurtası arabanızın üzerine düştü” diyerek bizi kahkahaya boğmuştu; meğer arada ot sarıp içer ve arabayla da etrafta tur aratmış hergele.

 Ne zaman gazeteye ilân versek o gene gelir ve aday olur.

***

Yardımcı eleman konusunda da komik şeyler vardı. Daha Şişli’deyken –ki Adliye tam karşımızdaydı, Çorumlu bu köylü tam Şark kafasıyla bana kazık atar, “Hocam, verdiğiniz taksi parasını cebime attı, iyi mi” derdi.

Sonra Sevgili Canan İri’nin Babası işe girdi, çok mütevazı bir adamdır ve arabayı azıcık sert kullanırdı, yolumuzu ayırdık ama her zaman görüşürüz.

Sonra da şimdiki durumumuz ortaya çıktı: Bol hasta ve/veya danışan, Neslim’in Çocuk ve Ergen Psikiyatrı + Psikologu, benim de Duble Psikoloji ve Psikiyatri Profesörü olmam çok işimize yarıyor.

***

Sanırım telefonların İnternette bile mevcut olan çok az çiftten sayılırız.

Yerimiz de Çağrı Büfe’nin üst katındadır: Sorak Ap. 2/4 Nişantaşı İstanbul.

Son zamanlarda Eski Eşim’le de (Nurperi Gürson) hasta alışverişimiz başladı ve hipnoz, KDT gibi konularda eğitimler, eğitimler düzenliyoruz.

Artık Kadim Dostum Adil Nevresoğlu’nun ortaklığına da gerek kalmadı, Müdür ve idareci benim, ortağım da Neslim.

Anlayacağınız POLİMED 15 senedir ayakta ve güler yüzlü elemanlarıyla 7/24 hizmetinizde.

Bu anlattıklarımda özellikle birtakım isimleri gizledim ve meseleyi özetledim.

Ölümler ve komalar çok arttı, onun da telâşı bindi.

Dün Sevgili Pınar Afşar’la da konuştuk, eski günleri hatırlayıp yâd ettik Esin’i ve Oktay Sinanoğlu’nu. 

Dilerim hep neşeli, şen şakrak kalalım ve hep mutlu olalım.

Siyavuş sanırım daha iyi, her şey daha da güzel olacak.

Daha Cânan’ın mürüvvetini göreceğiz ve KKTC’ye gideceğiz hep beraber.

Herkesi bekleriz.

Bu arada, geçmiş Anneler Gününüz de kutlu olsun.

Dilerim vatanımız ve milletimiz de, biz de hep dimdik ayakta duralım ve ilâhi gün çok geç gelsin.

Dilerim herkes için öyle osun.

Sevgi ve saygılarımla…

Mehmet Kerem Doksat – Tarabya – 17.05.2015